Kendi başına yetebildiğini düşündüğüm insanlardansın, yalnızlığı sever misin? Ben ilk önce hiç yalnız kalamazken şu an kendimi tek başıma daha iyi hissediyorum mesela…
Çünkü giderek insanlara olan inancımız azalıyor, bireysellik yükseliyor, hayat hızlanıyor, kendimizi yalnız kalınca duyabiliyoruz sadece.Bu yüzden yalnızlığı ok severim. Ve hayatta mutlu olmak için kendini, yalnızlığını sevebilme becerisinin elzem olduğunu düşünürüm. Kendim en iyi dostum, ben buna böyle bakıyorum, kişiliğimin her yönünü keşfetmeye çalışıyorum, olmayan yönleri yaratmaya ve olanları kusursuzlaştırmaya. Bu zaten kendinle çıktığın maceralı bir yolculuk Oben, ve kendinle bir dostluk ilişkisi kurmanı sağlıyor.
Peki ikili ilişkiler nasıl gidiyor? Entelektüel bir adamı idare edebilecek sevgili nasıl oluyor?
Entelektüel adamı idare edebilecek sevgili, zıtlar çekmiyorsa yine entelektüel oluyor. Ama hem entelektüel, hem maceracı ruhlu, hem enerjik, hem sükûnet içinde, hem etrafı kalabalık, hem kalabalıklarda yalnız, hem içe hem dışa dönük, hem gizleri olan, hem konuşan, hem susan, hem flaşlar patlasın, hem sayfalar hışırdasın, hem bas kulaklara vursun, hem rüzgâr saçlara dolsun, hem çılgınlıklara kapılalım, hem sorumlulukları kaldıralım, böylesini nasıl biri idare eder, edebilir, ederse ne kadar sürer, onu edebileni ben edebilir miyim bilmiyorum. Belki bir gün bunun cevabını da bulurum.
Uzun ilişki mi, kısa ama tutkulu olan mı?
İkisi de farklı ruh ve zihin halleri için, insan hangisine ihtiyaç duyuyorsa ona yöneliyor ve genellikle diğerini arzuluyor. Şu anda tutkulu ve kısa seçeneği daha cazip görünüyor gözüme.
İçindeki çocuğa sesleniyorum, en sevdiği çizgi roman karakteri hangisi? Bir süredir sosyal medyada Örümcek Adam’ın yeni bölümünü merakla beklediğini okuyorum…
Örümcek Adam en sevdiğim çr karakteri, onu yakından Conan takip ediyor. Çocukken çok severek okuduğum çr kahramanları arasında, bunlardan başka Mister NO, Mandrake, Hellboy ve Tenten de var. Son üç yıldır ise Kuzey Amerika, Avrupa ve Doğu Asya’dan çizerlerin bağımsız çizgi romanlarını takip ediyorum. Özellikle Lemire’ın Sweet Tooth, Underwater Welder, Essex County’leri; Guy Delisle’in Pyongyang ve Kudüs gibi yol günlükleri; Daniel Clowes’un Like A Velvet Glove Cast in Iron ve Patience’ı; Charles Burns’ün Black Hole’u, Box Brown’ın An Entity Observes All Things’i; Chester Brown’un Ed the Happy Clown’u, Mazzuchelli’nin Asterios Polyp’i, Rob Liefeld’in Prophet’ı ilk etapta sayabileceğim favorilerimden.
Son olarak, evdeki gardırobunda en çok ne vardır?
Siyah tişört (Gülüyor), belki yirmi tane falan…
Çekim sırasında giydiğin şeyler sana inanılmaz yakıştı ama hiç kullanmadığın bir tarzdı biliyorum. Ne dersin bu yaz bej giyecek misin, fikrini değiştirebildik mi?
Alexander Kokoskeriya yapar da beğenilmez mi, hiç yakışmayacağını düşündüğüm şey, beyaz bol ceketli takım ve kısa paça bile yakıştıysa söyleyecek sözüm yok. Ve evet, bu yaz belki dolabımı bej ve toprak rengiyle genişletebilirim gibime geliyor.
photographer hakan adil
fashion editor alexander koko
adam ali aksöz
interview oben budak
fashion editor assistant emir kaynak
production OBEX 2017
grand thanks to Nişantaşı Exclusive Suites
